Onbegrip op de woningmarkt - huurders en eigenaren de dupe.

De woningmarkt is al een tijdje in mineur en op korte termijn is de voorspelling niet veel beter. De termijn dat een woning te koop staat loopt alleen maar op. Starters die willen kopen krijgen nauwelijks een hypotheek en blijven dus gedwongen in een huurwoning zitten. De noodzakelijke doorstroming, zowel bij koop als huur, zit dus volledig op slot.

Veel nieuwe en bestaande huurders komen door de inkomenseisen niet meer in aanmerking voor een (andere) huurwoning. Hierdoor blijven ook veel huurders zitten in hun sociale huurwoning terwijl zij graag willen doorstromen naar een andere huur- of koopwoning. In de vrije sector zijn te weinig redelijk geprijsde huurwoningen beschikbaar om aan de vraag te voldoen.

Het tijdelijk verhuren van een te koop staande woning kan deels voor meer beweging in de woningmarkt zorgen.  Eigenaren met dubbele woonlasten kunnen hun financiele leed met tijdelijke verhuur enigszins verzachten. Echter zij zijn enorm terughoudend hiervoor vanwege alle negatieve berichten over verhuren en opgelegde beperkingen door de banken.
Dit is een misvatting en komt door de slechte beeldvorming in de media. Slechts 1 tot 2% van de huurders zijn malafide en bij een goede screening door een verhuurmakelaar die zijn protocollen op de juiste wijze toepast worden deze tijdig gesignaleerd.
Ook banken zijn tegenwoordig welwillend en werken grotendeels mee aan tijdelijke verhuur van een koopwoning, mits tijdig en op correcte wijze toestemming aangevraagd is.

Terug naar de basis
Het feit dat de woningmarkt niet meer in balans is heeft vele oorzaken. Koopwoningen worden nog steeds teveel gezien als middel om via waardestijging geld te verdienen. Dus de eerste fout, een koopwoning is om in te wonen en niet om mee te speculeren. Banken deden hier aan mee en zelfs wooncorporaties verloren hun sociale karakter door in te zetten op dure projecten voor koopwoningen.

De tweede fout zat in een te hoge hypotheekverstrekking ten opzichte van de feitelijke waarde van de woning. Dure, niet altijd waarde vermeerderende, verbouwingen werden meegenomen in de hypotheek.

De derde en wellicht meest belangrijke fout is nog steeds dat toekomstige kopers niet aangemoedigd worden om eerst te sparen voor een aanbetaling op hun latere woning. Wij leven nu eenmaal in een consumptiemaatschappij.

Deze fouten gelden uiteraard ook voor de huurmarkt. Wooncorporaties zullen weer terug moeten naar hun oorspronkelijke taak, het bouwen van betaalbare huurwoningen.

Ook de overheid doet een duit in het verkeerde zakje. Eerst akkoord gaan met de regelgeving omtrent inkomenseisen aan een sociale huurwoning die veel te laag gesteld zijn. Nu ook de wooncorporaties gaan verplichten hun woningbezit te verkopen, de vraag is alleen aan wie?

Daarnaast moet het eenvoudiger worden om een koopwoning te verhuren als een eigenaar dit wil. Als de banken meer open zouden staan voor verhuur, mits de eigenaar financieel gezond is, dan komen er ook meer huurwoningen beschikbaar. Er is een redelijk aantal eigenaren die willen verhuren maar het nu niet mogen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan eigenaren die uitgezonden worden naar het buitenland voor hun werk. Er is ook een groei waar te nemen in werkenden die tijdelijk een sabbatical nemen en voor een jaar gaan reizen in het buitenland. Weer een andere groep zijn de eigenaren die kleiner willen gaan wonen maar hun bestaande woning om vele redenen niet willen verkopen.

De beeldvorming door de media
De media zijn over het algemeen snel in het weergeven van negatieve berichten over de gehele woningmarkt en vergeten vaak wat uitgebreider op de zaken in te gaan. Hierdoor krijgt het negatieve deel van het artikel meer aandacht met als gevolg dat de lezers nog minder begrijpen van wat er werkelijk gebeurt op de woningmarkt. Als je de reacties op een artikel leest zie je direct het onbegrip.

Is dit alles?
Uiteraard niet, het zijn zo maar een aantal voorbeelden van misstanden en mogelijke oplossingen. Helaas zit de woningmarkt zeer complex in elkaar. Ook wij hebben de wijsheid niet in pacht, een verhuurmakelaar kijkt vanuit zijn beroep naar de woningmarkt en vind nog steeds geen gehoor in Den Haag. Dit komt mede door het ontbreken van een branchevereniging voor verhuurmakelaars, maar daar over later meer.
Een snelle en adequate oplossing is niet voorhanden. Besluitvorming bij de overheid duurt niet alleen lang maar gaat ook nog vaak uit van een verkeerd vertrekpunt en dan komen er slechts lapmiddelen uit voort.

Dit artikel komt voort uit vele gesprekken van verhuurmakelaars met huurders en eigenaren en is een weergave van wat er speelt op de woningmarkt.